Boško Tomašević, srpski pesnik, romanopisac, esejist i književni teoretičar, rođen u Bečeju, osnivač škole suštinskog pesništva, promovisao je treći i četvrti tom „Izabrane poezije“ u Narodnoj biblioteci Bečej. Tomašević pravi značajnu razliku između poznatog pisca i velikog pisca, na šta je ukazao publici u bečejskoj biblioteci gde je pročitao dvadesetak pesama.
-Voli da budeš nepoznat, stoga što ta nepoznatost gurne čoveka u more slobodnog vremena, a to je za pisca važno, rekao je Tomašević.
– Srećan je onaj čovek koji kraj života može da poveže sa početkom.
Boško Tomašević studirao je između 1967. i 1972. godine opštu književnost sa teorijom književnosti na Filološkom fakultetu u Beogradu gde je 1982. i doktorirao sa radom o kartezijanskim osnovama romana u prvom licu jednine. Između 1976. i 1990. radio je u novinskim centrima za istraživanje medija i komunikacija.
Posle 1990. držao je predavanja i bavio se naučno – istraživačkim radom na univerzitetima: Nansi (1990—1996), Frajburg (1990, 1994, 2001), Beč (1994, 1995, 1996), Erlangen (1998), Berlin (2000, 2001), Ahen (2005) i Inzbruk (1998—2001; 2009). Bavi se oblastima poput: poststrukturalistička književna teorija, ontologija književnosti i odnos pesništva i filozofije.
Član je Evropske akademije nauka, umetnosti i književnosti i francuskog i austrijskog PEN-a i Francuskog društva pisaca.
Stavovi izneti u podržanom medijskom projektu nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio sredstva. Medijski sadržaj nastao je u okviru projekta „Javni interes u fokusu: Informisanjem ka većem ostvarivanju prava građana opštine Bečej“, koji sufinansira opština Bečej
