Gradska kuća u Bečeju, u kojoj je danas smešteno sedište opštine, nalazi se na Trgu oslobođenja broj 1, odnosno na jugozapadnom uglu Trga. To je reprezantativni jednospratni objekat sa osnovom u obliku ćiriličnog slova „G“. Duži kraj objekta se naslanja na susednu zgradu sa severne strane tj. Zadužbinu baronice Jović. Iz osnove izrastaju polukružni stepenišni trakt prema dvorišnoj strani i masivni rizalit orijentisan ka Trgu. Prvi plan i predračun za gradnju gradske kuće napravljen je 1866. godine, ali je zidanje započeto tek 1881. godine. Građevinske radove je vodio Klajn Šoti. Objekat je završen 1884. godine, prema planovima koji se čuvaju u Arhivu u Bečeju. Planovi su izrađeni 1881, a kao autor je potpisan čuveni budimpeštanski arhitekta Endre Makai.
Zgrada Gradske kuće poseduje bogatu dekorativnu plastiku. Glavnom fasadom koja je simetrično koncipirana, dominira masivni rizalit. U parternoj zoni rizalita se nalazi šest stubaca izvedenih u imitaciji rustike odnosno kamenih kvadera. Ovi stupci formiraju trem ispred glavnog ulaza u zgradu. Spratni deo rizalita je podeljen plastrima na tri zone. Bočno se nalaze balkoni nošeni snažnim volutastim konzolama sa ogradom u vidu balustera. Izlazi na balkone su pravougaonog oblika, oivičeni polustubovima, sa polukružnim nadsvetlom iznad zidnog profilisanog arhitravnog elementa. Nadsvetlo je uokvireno šambranom sa imitacijom ključnog kamena u vrhu luka. Sredina spratne zone rizalita je zauzeta sa tri otvora koji su po svom obliku i dekoraciji identični balkonskim otvorima, a na njihovim parapetima je preuzet motiv balustera. Pojas potkrovnog venca je naglašen frizom sa motivom triglifa i metopa, a iznad niza konzola je niska atika koja ograđuje četvorovodni krov.
Bočna fasada rizalita takođe poseduje plastičnu dekoraciju. Ovde se pojavljuje po jedan slepi prozor sa svake strane, manjih dimenzija, ali bogato dekorisan bočnim pilastrima i trougaonim timpanonom u gornjem delu. Levo i desno od masivnog rizalita, nalaze se po tri vetikale prozorskih otvora, horizontale su naglašene visokim soklom, bogato profilisanim međuspratnim vencem, potprozorskim i potkrovnim vencem. Parterna zona, iznad sokla, obrađena je imitacijom rustike odnosno velikih kamenih kvadera. Prozori u prizemlju su polukružno završeni i uokvireni šambranama sa profilacijom i imitacijom ključnog kamena u temenu luka. Iznad svakog luka se nalaze po dva mala medaljona.
Spratna zona je rešena bez rustike. Prozorski otvori na spratu, van rizalita, imaju pravougaoni oblik. U njihovom parapetnom delu je niz balustera, oivičen bazama koje nose pilastre sa jonskim kapitelima. Prozori su nadvišeni arhitravnim vencima i trougaonim timpanonima.
Krovna mase van središnjeg dela su dvovodne, a ceo krov je pokriven biber crepom.
Iznad središnjeg dela gradske kuće, izdiže se toranj, simetrično postavljen u donosu na glavnu fasadu. Toranj je osmougaone osnove, dvospratni, sa balkonom i satom. Završava se zašiljenim krovom, opšivenom limom, a prelaz između zidanog dela i krovne kape je naglašen isturenim vencem.
Dvorišne fasade su rešene s manje pretencioznosti, ali i ovde je zastupljena plastična dekoracija. Prozorski otvori u prizemlju su polukružno završeni i imaju profilisane okvire od malterske plastike, a nadvišeni su arhitravnim frontonima. Prozori na spratu su pravougaonog oblika, a oko njih su ponovljeni dekorativni elementi iz parterne zone. Na stepenišnom traktu se pojavljuju okulusi kao karakterističan element. Horizontalna podela fasadnog platna je izvedena profilisanim međuspratnim i potkrovnim vencem.
Unutrašnji raspored prostorija je funkcionalan i prilagođen nameni. U krilu zgrade okrenutom ka Trgu, nalaze se najreprezentativnije prostorije. Na spratu, u središnjem delu, nalazi velika svečana sala. Napsram ove sale je glavno stepenište smešteno u polukružnom traktu, orijentisanom ka dvorištu. U dvorišnom krilu se nalazi jedan niz prostorija povezanih dugačkim hodnikom i istureno spiralno pomoćno stepenište. Krajem osamdesetih godina HH veka, na jugozapadnom zidu Gradske kuće, postavljena je spomen ploča sa uklesanim imenima svih palih boraca iz Bečeja u periodu od 1941. do 1945. godine. Iznad ploča sa natpisima nalaze se grb i ovalni reljef na kome su predstavljene četiri ljudske figure. Rešenje ovog memorijala je izvedeno od opeke i terakote.
Objekat gradske kuće nosi jasne stilske odlike istorizma koji je bio dominantan arhitektonski izraz u poslednjim decenijama HIH veka. Arhitekta se pridržavao strogih akademskih principa kod osmišljavanja ove zgrade što se ogleda u simetriji i ravnoteži arhitektonskih elemenata. Objekat dominira u prostoru svojim masama i vertikalom tornja, ali je ipak odmeren i bez suvišnih detalja u dekorativnom konceptu.
Gradska kuća predstavlja jednu od najznačajnih i najdominantnijih građevina u Bečeju i pored nesumnjive arhitektonske, poseduje i ambijentalnu i istorijsku vrednost. Zaštićena je spomenik kulture rešenjem 01-67/12-1976 i kao deo prostorne kulturno-istorijske celine Staro jezgro Bečeja, rešenjem br. 01-67/1 iz 1976. godine, koja je kategorisana kao kulturno dobro od velikog značaja.
