Kraj spomen obeležja „Zid smrti“ nekakao, a kraj spomenika kralju Petru I Karađorđeviću nikako! To je bečejska slika dešavanja 11. novembra, koji je u Srbiji od 2012. godine državni praznik povodom Potpisivanja primirja u Prvom svetskom ratu, a Bečejci se godinama tog dana prisećaju Prvog streljanja u Drugom svetskom ratu.
Odmah valja dodati da je Bečej jedan od retkih gradova koji ima spomenik kralju Petru oslobodiocu, ali nema ko da 11. novembra očisti lišće sa spomen obeležja, a kamoli da postavi, bar, struk cveća. Samo stotinak metara dalje je spomen obeležje „Zid smrti“, mesto gde je 11. novembra 1941. godine sprovedena odluka Prekog suda načelnika mađarskog kraljevskog Generalštaba i smrtonosno plotun streljačkog voda je usmrtio 12 mladih Bečejaca, Borislava Vlajkova, Milana i Svetozara Gavrića, Živka Gagića, Stevana Kojića, Isidora Mogina, Labuda Pejovića, Ivana Ćirića, Gotfrida Hovea, Teodora Cvejanova, Vujicu Čiplića i Momčila Šaranovića. Iako su vremenski uslovi bili izuzetno povoljni, na komemoraciji u organizaciji Opštinske organizacije SUBNOR u Bečeju okupilo se samo dvadesetak članova porodica žrtava fašističkog terora, boračke organizaije i simpatizera antifašističke borbe.
U ime boračke organizacije prigodnom besedom na dešavanja u Drugom svetskom ratu podsetila je Gordana Uzelac, a posle toga su položeni venci na spomen obeležje. Za razliku od ranijih godina, ove godine su vence položile samo tri delegacije, boračke organizacije, Saveza samostalnih sindikata Srbije i Kumunističke partije Joška Broz. Na betonske ploče s imenima 12 streljanih u Prvom i 11 u Drugom streljanju 20. januara 1942. godine cveće su postavili njihovi potomci.
Stavovi izneti u podržanom medijskom projektu nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio sredstva. Medijski sadržaj nastao je u okviru projekta „Javni interes u fokusu: Informisanjem ka većem ostvarivanju prava građana opštine Bečej“, koji sufinansira opština Bečej
