Centar za istraživačko novinarstvo Srbiije (CINS) navodi da je moguće da nasilja ima i više, jer neke osnovne škole i dalje ne rešavaju sve slučajeve i ne prijavljuju Ministarstvu.
Iako je vršnjačko nasilje u porastu, Ministarstvo se u rešavanje uglavnom ne meša, pa roditelji pravdu traže i na sudu.
Prema podacima koje je CINS prikupio i analizirao, Ministarstvu prosvete od januara prošle do marta ove godine, od 173 državne osnovne škole koje su u nadležnosti Školske uprave Beograda, najmanje 67 je prijavilo teže oblike nasilja.
Najviše incidenata desilo se početkom školske godine – od 94 incidenta kojima se može utvrditi datum, 41 se dogodio u septembru i oktobru, nakon letnjeg raspusta i povratka učenika u školske klupe. Ostalih meseci prijave nasilja su se beležile u jednocifrenim brojevima.
Socijalni psiholog Dragan Popadić objašnjava da se u ovim slučajevima nasilje koristi da se uspostavi dominantan položaj u nekoj grupi, u ovim slučajevima u okviru odeljenja. Takođe, na to može uticati i period letnjeg raspusta – ako su deca u odnosu sa porodicom i prijateljima navikli da se svađaju ili tuku, to će ponoviti i u školama.
Najčešći su fizički sukobi, pre svega tuče dečaka. Devojčice su češće žrtve nasilja nego što ga one izazivaju.
Dok se nasilje izjednačavalo samo sa fizičkim nasiljem, smatralo se da su dečaci mnogo nasilniji, ali je to promenjeno, objašnjava Popadić.
–Devojčice češće ogovaraju, isključuju iz društva i koriste slične metode umesto fizičkog obračuna, ali su svi tipovi nasilja zastupljeni i kod dečaka i devojčica, navodi Popadić. Ceo tekst pročitajte OVDE.
Inače, tokom prošle godine su registrovane 32 žrtve vršnjačkog nasilja, a godiu dana ranije (2018.) 24, podaci su Centra za socijalni rad Bečej.
