In memoriam: Adam Janković

Posle duge i teške bolesti preminuo je čuveni sportski radnik Adam Janković. Njegov doprinos počecima, a potom i razvoju boksa i bodibildinga na ovim prostorima je nemerljiv.

Prenosimo deo bogate biografije Adama Jankovića, pripremljene povodom svečanosti Saveza sportova opštine Bečej u decembru 2018. godine kada mu je uručena nagrada za životno delo.

Kroz Bečej je prošla, a u njemu se i sada nalazi plejada velikih sportista, trenera i sportskih radnika koji su na sportskim borilištima po svim meridijanima ovoga sveta sa ponosom nosili ime Bečeja u svom srcu i donosili veliku sreću, radost i ponos generacijama naših sugrađana. U tom sjajnom nizu velikih sportskih imena naši sugrađani će bez imalo dvoumljenja uvek prepoznatim ime Adama Jankovića kao nekog čiji se lik i delo vezuje za boks i bodi bilding.

Adam Janković je rođen 7. januara 1953. godine u selu Kaloševiću u Opštini Tešanj, u Teslićkom srezu, u Bosni i Hercegovini, tadašnjoj pokrajini Federativne Narodne Republike Jugoslavije. Jedanaest godina nakon njegovog rođenja porodica Janković se preselila u Bečej, gde je prvobitno naseljena na Bregu. Po dolasku u Bečej, Adam je svoje školovanje nastavio u Osnovnoj školi „Zdravko Gložanski“, nakon koje je izučio zanat za mašin-bravara, a svoje prvo zaposlenje je dobio u „Pivari“. Kasnije ga profesionalni put vodi u „Fadip“, u kojem je bio do kraja postojanja te nekada veoma uspešne firme. Sa ženom Stanom je zasnovao porodicu, iz koje ima ćerku Aleksandru i sina Aleksandra.

Boksom je počeo da se bavi 1968. godine i sve do 1974. godine je nastupao samo i isključivo za Bokserski klub Bečej, gde se takmičio od poluverter do teške kategorije. Sa klubom je nastupao u Drugoj ligi stare Jugoslavije koju je njegova generacija uspela i da osvoji, igrom sudbine baš pobedom Adama Jankovića u odlučujućoj borbi protiv ekipe Vrbasa. Nakon što je okačio „rukavice o klin“, počeo je da se bavi trenerskim poslom u matičnom klubu, sve do 1989. godine kada je klub prekinuo da se takmiči.

Pod Adamovim nadzorom je u tom periodu izraslo mnogo dobrih boksera od kojih je svakako najzapaženije rezultate imao Tibor Horvat – Cukrika, koji je u lakoj kategoriji bio prvak Vojvodine i bivše Jugoslavije, a takođe i član reprezentacije Srbije. Nakon perioda stagnacije bečejskog boksa, Adam je uz veliku pomoć pokojnog Milana Krunića, njegovog velikog prijatelja, 2005. godine ponovo aktivirao rad kluba u kojem se pojavila generacija novih, mladih takmičara predvođenih Ervinom Kovačem, koji je zauzeo treće mesto u Srbiji u konkurenciji mladih boksera. Osim boksa, Adamova velika ljubav je bio i ostao bodi bilding. Prve pionirske korake u ovom sportu je napravio 1985. godine kada je u svom stanu, u jednoj sobi napravio teretanu, da bi 1988. godine osnovao Bodi bilding klub Bečej, koji od tada, pa do današnjih dana živi i radi u zgradi bečejskog DTV „Partizan“.

Prvi, a ujedno i najpoznatiji, takmičar kluba je bio svakako Miloš Šarčev, živa svetska legenda ovog sporta koji je uspeo da se digne do najvećih svetskih visina i u svoj svojoj veličini uvek govorio da je takmičar Bodi bilding kluba Bečej, posebno naglašavajući da mu je Adam Janković bio prvi i ostao jedini trener koji ga je kao klinca uveo u ovaj sport, u kojem je kasnije postigao svetsku slavu i dan-danas važi za veliku zvezdu i stručnjaka.

Osim njega, kroz klub su pod nadzorom Adama Jankovića prolazili takmičari koji su sa velikim uspehom učestvovali na svim najačim takmičenjima, a među njima se izdvajaju Oto Beretka, Tamaš Budai, Goran Gajić koji je bio i juniorski prvak stare Jugoslavije, kada je Adam Janković proglašen za najboljeg trenera Bečeja, zatim Tibor Firanji, Goran Prkosovački, Milenko Vračarić, Robert Hej, Dragan Bulajić, Arpad Balaša, Igor Jalić i sada veoma uspešni mladi Stanislav Tarailo i mnogi drugi.

Osim njihovih uspeha, čiji se koreni mogu naći u radu sa Adamom Jankovićem, bitno je istaći da je prva bečejska teretana funkcionisala u okviru Bodi bilding kluba Bečej i da je iz nje izniklo seme ovog sporta u našem gradu, a sve zahvaljujući Adamovom entuzijazmu, predanosti i upornosti. Na stotine Bečejaca i ljudi iz okolnih mesta su trenirali u Adamovoj teretani što rekreativno, što uz svoj matični sport kojim su se bavili i svi oni su od Adama dobijali savete i stručne preporuke kako da najbolje poboljšaju svoje fizičko stanje i kondiciju.

Stoga se može reći da se Adamovo sportsko delo, osim izuzetnih sportskih rezultata koje su on i njegovi takmičari postizali, ogleda i u veoma uspešno ostvarenoj nameri da što više mladih ljudi usmeri ka kvalitetnom bavljenju sportom i održavanjem pravih sportskih vrednosti, pre svega kroz naporan i predan rad i nezaobilazni „fer-plej“ na kojem je uvek insistirao.

Iako je bio i ostao izrazita sportska veličina, Adam Janković će za sve one koji ga bar malo poznaju uvek biti skroman čovek čiji se lik nalazio u senci njegovih takmičara i i učenika kojima je posvetio život.