Što je bilo daleko, kaže narod, došlo je blizu. Ne, ne mislimo na lokalne izbore, mada i to, po nekima, može da se stavi u isti koš. Reč je o pre dve godine najavljenoj rekonstrukciji centralnog gradskog trga u Bečeju, popularnoj „pogači“, koja će po rečima predsednika opštine Bečej Vuka Radojevića uskoro početi.
-Proces javne nabavke je u toku. Odabraćemo najbolju ponudu i kada se steknu vremenski uslovi uvešćemo izvođača u posao. U pitanju je kapitalna investicija. Kreditom smo obezbedili sredstva, oko 135 miliona dinara, za nesmetanu realizaciju. Posao se pomalo otegao zbog objedinjavanja projektno-tehničke dokumentacije. Tri projekta objedinili smo u jedan, kako bi isti izvođač bio zadužen za celokupnu investiciju. Reč je o projektu izmeštanja spomenika Sloboda sa trga na prostor Spomen obeležja žrtvama racije, neposredno na završetku Zelenog korzoa prema šetalištu uz Tisu, kraj gradskog grba u vidu mozaika, zatim izgradnji toplovoda ispod trga, čime će se spojiti južni i severni krak i time poboljšati distribucija toplotne energije, i, najzad, sama rekonstrukcija trga, kako bi postojeća pešačka zona postala funkcionalna, rekao nam je prvi čovek bečejske opštine Vuk Radojević.
Nezvanično se saznaje da je krajem godine završena javna nabavka i da su tri firme, dve domaće i jedna iz Italije, zainteresovane za realizaciju sveobuhvatnog projekta vezanog za rekonstrukciju bečejske „pogače“. Međutim, neće samo to biti inovacija vezana za izgled jednog od najstarijih gradskih trgova u Vojvodini. Biće i dodatne arhitektonske „šminke“. Prva u nizu je toliko čekana rekonstrukcije dela porodične kuće Bogdana Dunđerskog. Imajući u vidu da se gradila od 1886. godine do početnih godina 20. veka, onda ne čudi što joj se i rekonstrukcija otegla. Najvažnije je da će, višedecenijsko arhitektonsko ruglo u samom centru Bečeja, najzad, privesti nameni.
-Smatrali smo da je trenutak da i ostalo što je u zoni centralnog gradskog trga rekonstruišemo. Neke zgrade su već rekonstruisane, u toku je obnova Srpske pravoslavne crkve, a predstoje nam rekonstrukcije fasade Gradske kuća sa zadužbinom baronice Eugemije Jović, zgrade sadašnjeg Gradskog pozorišta Bečej i Rimokatoličke crkve. Posao nije mali, ali kada se sve završi gradski trg će zasijati u punom sjaju, a vekovno athitektonsko jezgro biće prava atrakcija, čime će Bečej biti posebno pozicioniran na turističkoj mapi regiona, naglašava predsednik bečejske opštine Vuk Radojević. Sada Bečejcima ostaje da vide, makar, budak udaren u beton trga koji je doživeo poslednju transformaciju pre nešto više od tri i po decenije. Naravno, pre lokalnih izbora, zbog čega je konstatacija s početka ovog teksta delimično ispravna.
Inače, bečejski trg je star 132 godine, uz napomenu da niko, sem novinara u svojim tekstovima, pre dve godine nije obznanio vredan jubilej od 130 godina. Jer, na mesto stare katoličke crkve iz 1763. godine, izgrađena je 1830. godine na severnoj strani današnjeg trga nova Rimokatolička crkva sa jednim tornjem posvećena Velikoj Gospojini. Na istočnoj strani je 1858. godine podignuta velelepna Srpska pravoslavna crkva sa tri tornja posvećena Svetom velikomučeniku Georgiju. Najzad, na zapadnoj strani je 1884. godine Gradska kuća s jednim tornjem širom otvorila vrata. Time je oivičen prostor gradskog trga s pet tornjeva, koji su postali simbol Bečeja, na kom je bio lociran bazar, pa je logičan bio prvi nazim Pijačni trg.
Trg je vremenom menjao naziv i izgled. Do prve promene imena došlo je 1896. godine, kada se proslavljao milenijum dolaska Mađara u Panonsku niziju, i trg se do kraja Prvog svetskog rata zvao Trg Sent Ištvan u čast mađarskog kralja koji je mađarski narod uveo u hrišćanstvo. Pripajanjem Vojvodine Krajevini Srba, Hrvata i Slovenaca, menja se ime u Karađorđev trg. Tokom Drugog svetskog rata hortijevske trupa vraćaju ime Trg Sent Ištvan. Po okončaju Drugog svetskog, pa do današnjih dana, centralni gradski prostor u Bečeju zove se Trg oslobođenja. Međutim, koliko god da su se oni koji su na vlasti borili i izborili da „kumuju“ bečejskim gradskim trgom, jedan detalj iz 1912. godine je uticao da Bečejci svoj trg zovu narodnim imenom „pogača“. Jer, te godine je do tada kaldrmom popločan trg presvučen prvim asfaltnim slojem ukružnom obliku, što je tadašnje Bečejce asociralo na pogaču. Svi kasniji nazivi su za činovničke potrebe, a u svakodnevnoj upotrebi se koristi termin „pogača“. Tako će biti i posle najavljene rekonstrukcije.
